تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر تقویت کنجکاوی بر میزان یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

کنجکاوی از جانب اکثریت عمده روانشناسان و اندیشمندان به‌عنوان مؤلفه ارزشمندی در انگیزش و یادگیری شناخته‌شده است. طراحان آموزشی و مربیان می‌توانند با ایجاد کنجکاوی در دانش آموزان، تمایل به یادگیری را در آنان برانگیزانند. در این تحقیق، تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر راهبردهای تقویت کنجکاوی در یادگیری دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی موردبررسی قرارگرفته است. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای، دو کلاس دخترانه و دو کلاس پسرانه پنجم دبستان انتخاب و هر کلاس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد. تعداد کل آزمودنی‌ها را 43 دختر و 43 پسر تشکیل دادند. در گروه آزمایش، معلمان بر اساس طرح درس مبتنی بر راهبردهای تقویت کنجکاوی آموزش دادند و در گروه کنترل، معلمان بر اساس روال معمول خود تدریس نمودند. پیش از ارائه آموزش نیز همه گروه‌ها پرسشنامه کنجکاوی (MCI) را تکمیل نمودند. تحلیل نتایج به‌دست‌آمده نشانگر اثربخشی معنی‌دار طراحی آموزشی مبتنی بر کنجکاوی است. همچنین نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که تفاوت معنی‌داری بین نمرات به‌دست‌آمده دختران و پسران وجود دارد.